வேடந்தாங்கல் சைபீரிய பறவைகள் அல்ல ; அவை தமிழ்நாட்டுப் பறவைகள் !!

மனம் ஒப்புக் கொள்ள மறுக்கும் ஒரு சிந்தனை

ஒவ்வொரு ஆண்டும், சென்னைக்கு அருகிலுள்ள வேடந்தாங்கலுக்கு ஆயிரக்கணக்கான பறவைகள் வந்து சேரும் போது, நாம் வழக்கமாக ஒரு வார்த்தையை உபயோகிக்கிறோம்:

“சைபீரியப் பறவைகள் வந்துள்ளன.”

அது அறிவியல் போல் தோன்றும்.
உண்மை போல் கேட்கும்.
ஆனால் சில மனங்களில் —
அந்த வார்த்தை அமைதியாக எதிர்ப்பு தெரிவிக்கிறது.

ஏன்?

ஆயிரக்கணக்கான கிலோமீட்டர்கள் தாண்டி, தலைமுறை தலைமுறையாக, ஒரு உயிரினம் திரும்பி வருவதற்கு
காலநிலை மட்டும் போதுமான காரணமா?

அல்லது நாம்
பயணத்தை
பிறப்பாக
தவறாகப் புரிந்து கொண்டிருக்கிறோமா?

 
வேடந்தாங்கலின் பறவைகள்: விருந்தினர்கள் மட்டுமா?

வேடந்தாங்கலில் காணப்படும் சில பறவைகள்:


வர்ண நாரைகள் (Painted Storks)

புள்ளி அலகு பெலிக்கன்கள் (Spot-billed Pelicans)

சாம்பல் நாரைகள் (Grey Herons)

கருந்தலை இபிஸ் (Black-headed Ibises)

திறந்த அலகு நாரைகள் (Open-billed Storks)

சிறிய மற்றும் பெரிய கொக்குகள் (Egrets)

இவை:

கூட்டமாக வருகின்றன

அதே மரங்களில் கூடு கட்டுகின்றன

முட்டையிட்டு குஞ்சுகளை வளர்க்கின்றன

பின்னர் புறப்பட்டுச் செல்கின்றன

மீண்டும்… மீண்டும்… திரும்பி வருகின்றன.

ஒருமுறை அல்ல.
சில வருடங்கள் அல்ல.
நூற்றாண்டுகள் தொடர்ச்சியாக.

இத்தகைய திரும்பி வருதல்
தற்செயலானது அல்ல.
பாதுகாப்புக்கு முன்பே, நாகரீகத்துக்கு முன்பே

மனித நாகரீகம் சமீபத்தியது.
பறவைகள் பாதுகாப்புச் சட்டங்கள் அதைவிட சமீபத்தியவை.

ஆனால் பறவைகள் —
மில்லியன் ஆண்டுகளுக்கு முன்பே இருந்தவை.

மனிதன்
“சரணாலயம்” என்ற வார்த்தையை கண்டுபிடிப்பதற்கு முன்பே,
மரங்களை வெட்டாதிருப்பதை பழக்கமாக்குவதற்கு முன்பே,
கிராமங்கள் பறவைகளுடன் இணைந்து வாழ கற்றுக்கொள்வதற்கு முன்பே,

இந்தப் பறவைகள் பறந்துகொண்டிருந்தன.

அப்பொழுது ஒரு கேள்வி எழுகிறது:

மனிதன் பாதுகாக்கத் தொடங்குவதற்கு முன்,
இந்தப் பறவைகள் எங்கு சேர்ந்தவை?
“குளிர்ப் பகுதி தான் மூல இடம்” — இதில் ஒரு குறை!!

“இவை சைபீரியப் பறவைகள்;
அங்கே தான் இனப்பெருக்கம் செய்கின்றன”
என்பது வழக்கமான வாதம்.

ஆனால்:
இனப்பெருக்கம் நடக்கும் இடம்
மூல வீடு ஆகிவிடாது.

குளிர்ப் பகுதிகளில்:

நீர் உறையும்

குளிர் உயிருக்கு ஆபத்தாக மாறும்

வாழ்வதற்கான காலம் மிகக் குறைவு

ஒரு உயிரினம்
ஆண்டுதோறும் வாழ முடியாத இடம்
அதன் மூல வீடாக இருக்க முடியாது.

அந்த இடங்கள்
தற்காலிக வேலைப்பகுதிகள் போல —
நிரந்தர இல்லங்கள் அல்ல.
தென்னிந்தியா: தொடர்ச்சியான உயிர் சூழல்

தமிழ்நாடு மற்றும் தென் இந்தியப் பகுதிகள்:

பனிக்காலத்தால் அழிக்கப்படாத நிலம்

நிலையான காலநிலை

தொடர்ச்சியான நீர்நிலைகள்

ஆயிரக்கணக்கான ஆண்டுகளாக மாறாத வாழ்விடம்

இவை தற்கால நன்மைகள் அல்ல.
பரம்பரைச் சூழல்கள்.

வேடந்தாங்கல் போன்ற இடங்கள்
ஒரு நாளில் உருவானவை அல்ல.
அவை தொடர்ச்சியாக உயிரைக் காத்த இடங்கள்.

அதனால்,

இந்தப் பறவைகள் குளிரிலிருந்து தப்பித்து இங்கே வந்தவை அல்ல;
இங்கே இருந்த உயிர்,
வாய்ப்பு கிடைக்கும் போது வெளியே சென்றது
என்று கருதுவதும்
முழுமையாக சாத்தியமானதே.

 
இடம்பெயர்தல்: தப்பித்தல் அல்ல, விரிவு

நாம் இடம்பெயர்தலை
அச்சத்தால் உண்டான ஓட்டமாக பார்க்கிறோம்.

ஆனால் இன்னொரு பார்வை உள்ளது.

பண்டைய வணிகர்கள் போல:

தங்கள் சொந்த நிலத்திலிருந்து புறப்பட்டு

தூர நாடுகளை ஆராய்ந்து

அங்கே சில காலம் வாழ்ந்து

மீண்டும் தங்கள் வீட்டுக்கு திரும்பியது போல
பறவைகளும்:

பருவம் அனுமதித்தபோது வெளியே சென்றன

உயிர் கேட்டபோது உள்ளே திரும்பின!

வீடு இல்லாததால் அல்ல —
வீடு இருந்ததால்.
தாய் வீடு: உடல் நினைவில் இருக்கும் சட்டம்

இன்றைய உலகத்திலும் ஒரு உண்மை தொடர்கிறது.

வெளிநாடுகளில் வசதி, பணம், மருத்துவம் எல்லாம் இருந்தாலும்,
பல பெண்கள் குழந்தைப் பிறப்புக்காக
தங்கள் தாய் வீட்டுக்குத் தான் திரும்புகிறார்கள்.

அது:

ஏழ்மை காரணமாக அல்ல

வசதி இல்லாததால் அல்ல

பிறப்பு என்பது:

நம்பிக்கையை கேட்கும்

நம்பிக்கை பழகிய மண்ணில் தான் கிடைக்கும்

உடல் முடிவு எடுக்கும் —
மனம் காரணம் சொல்லும் பின்னர்.
பறவைகளும் அதே சட்டத்தைப் பின்பற்றுகின்றன

பறவைகளிடம்:

வரைபடம் இல்லை

கணக்கீடு இல்லை

தொழில்நுட்பம் இல்லை

ஆனால் அவை:
வழி தவறுவதில்லை
தலைமுறை தலைமுறையாக திரும்புகின்றன

இதன் அர்த்தம்:


இடம்பெயர்தல்:

காலநிலை எதிர்வினை மட்டும் அல்ல;
அது மூல நினைவின் வெளிப்பாடு.
பெயர்கள் மனிதனின் பழக்கம்; நினைவு இயற்கையின் சொத்து

“சைபீரியப் பறவை”
என்பது மனிதன் வைத்த பெயர்.

இயற்கை பெயர் வைக்காது.
இயற்கை நினைவில் வைக்கும்.

நினைவு
இறக்கைகளை விட தூரம் பயணம் செய்யும்.

முடிவுரை: ஒரு அமைதியான மறுஆலோசனை

இது அறிவியலுக்கு எதிரான கருத்தல்ல.
இடம்பெயர்தல் ஆய்வுகளை மறுக்கும் முயற்சியும் அல்ல.

இது
பார்வையை விரிவாக்கும் ஒரு முயற்சி.

ஒருவேளை:
இந்தப் பறவைகள் வெளிநாட்டு விருந்தினர்கள் அல்ல
தமிழ்நாடு அவை கண்டுபிடித்த அடைக்கலம் அல்ல

ஒருவேளை அவை:
வாழ்க்கை ஒருமுறை பாதுகாப்பாக தொடங்கிய
இடத்திற்குத்
திரும்பிக் கொண்டிருக்கின்றன.

 
இறுதி சிந்தனை:
எல்லா பயணங்களும் தப்பித்தல் அல்ல.
சில பயணங்கள் திரும்பி வருவதற்காக.

வேடந்தாங்கல்
ஒரு சரணாலயம் மட்டும் அல்ல.

அது:

அலைந்து வந்த பறவைகள் கண்ட இடம் அல்ல

நினைவில் சுமந்து வந்த வீடு

இந்தப் பறவைகள் வெளிநாட்டு அகதிகள் அல்ல.
இவை நமது சொந்த நிலத்தின் பறவைகள்.

உயிர்
ஒருமுறை எப்படி வாழ கற்றுக்கொண்டதோ,
அந்த மண்ணுக்கே
மீண்டும்… மீண்டும்…
திரும்பி வருகிறது.

-Yozen Balki

Google Map: https://maps.app.goo.gl/gaYVSXapWeSQzvv69

Vedanthangal Birds Sanctuary